kent düşü :lavuar alanı proje yarışması sonuçlandı..

Zonguldak Merkez Lavuar Alanı projesi sonuçlandı. proje resimlerine ,tasarımına baktığım zaman oldukça etkileyici bir proje olduğunu söyleyebilirim. en azından bundan sonrası için herhangi bir kültürel miras yıkılmadan önce böyle bir yola başvurulabilceğini ezberletti insanlara. yıkma ,yok etme ezberini silip attı.

gelelim projenin genel hatlarıyla nelerden oluştuğuna:

varolan (yıkılmayan üç kuleden) kulelerden esinlenerek şu ana kadar kaybedilen 4500 işçi temsili için 45 kule sayısı esas alınmış ,her bir kulenın önünde bulunan asfalta 100’er işçinin adı beyaz harflerle yazılmış.kuleler farklı yüksekliklerde zemine batırılmıştır .cam ,ahşap,tuğla ,çelik taşıyıcıya sarılı vejetasyon ve brüt beton gibi farklı malzemelerden üretilerek daha yaşanabilir bir peyzaj sağlanmıştır.kimi kulelerin başı sert ve yumuşak zemin olarak halka hizmet ederken ,kimin konik ağzı havuz kimininki de akvaryum gibi kullanılmıştır.kiminin altında büfeleri önünde veya tepesinde manzaraya hakim yeme -içme alanları varken kimileri cam malzemeden üretilerek sürekli açık hava sergisi olarak çalıştırılmıştır.

zeminde öncede yıkılmış olan lavuar yapılarının izleri “cinayetin izi” bilhassa bırakılmıştır. geçmişle olan bağlantı kolay bir şekilde verilmektense düşündürüdürü bir biçimde verilmiştir.bu bağlantının üzerindense bir zamanlar kömür taşıyan ama bu projede insan taşımak /eğlendirmek için kullanılan bir tren geçirilmiştir.bu trenin yolu arazinin sonundaki dağa girmek üzereyken bitirilmiştir.

yıkılmadan kurtarılan kriblaj binasının ;hem iç mekanlarıyla hemde önünde yaratılan bir meydanla konferans ,seminer gibi eğiti etkinliklerin yanında konser vb. gibi eğlence etkinlikleri içinde kullanılması önerilmiştir. karşısındaki iki katlı küçük yapı ise bu meydanı tamamlayıcı unsur olarak çalışabilcek bir kafe-restaurant olarak işlevlenidirilmiştir.bu iki yapının meydanlaştırıldığı alanın bir ucundan yer altına bağlana eski silo altı yapısıda maden müzesine bağlı olarak maden işçilerinin sosyal etkinlik ve eğitim alma verme ihtiyaçlarını gidereceği bir merkez olarak düşündürülümüştür.

bahsi geçen “maden müzesi”şehrin merkezindeki bu lavuar alanında bir yer altı yapısı olarak kurgulanmıştır. bu yer altı müzesi sırasıyla “kömür çıkarma”,”kömür yıkama”ve “kömür kullanım alanları” başlıklarılarıya hizmet vermektedir.kömürün kullanım alanları ise şu 4 parçaya ayrılmıştır: ısıtmada kullanımı , elektrik üretiminde kullanımı ,tren ve gemi gibi araçlarda kullanımı ve son olarak demir-çelik üretiminde kullanımı.

böyle bir müzenin pragmatik olarak tercih edilme nedeni ,öncelikle kentin “kömürle bütüleşmesini “sağlamaktır.bundan da öte elbette ki turistik açıdan yararlanılacak bir işlev olarak öngörülmektedir.Zonguldak’ta kömürün ömrü 150 yılı geçmiştir.

yer altının inişli çıkışlı olmasının nedeni ,kömürün toprak altından çıkarılmasın nasıl zorlu bir sürete yaşandıdığının izleyiciye capcanlı bir şekilde vermektir.kulelerin iz düşümü olan holler ise ziyaretçi zihninde yukarıyla ilişkinin kurulması için tercih edilmiştir. diğer bir yandan bu sekizgenler ,ocaklardaki “ayakdib”lerine birer göndermedir .kullanıcıya “ayakdibinde soluklanmak” ne demektir hissettirmek içindir.

genel olarak projenin ne içerdiği paylaştım sizlerle ,şimdi de projenin resimlerine geldi sıra. hayalinizle resimler örtüşecek mi? bi bakalım.